انیمیشن‌های خوب برای بچه‌های خوب!

October 28, 2025 Blog, Download, Forum, Posts, Shop

به‌نظر شما اگر فردوسی، سعدی و مولوی در عهد و زمانه ما زندگی می‌کردند، باز هم اندیشه‌های انسانی خود را در قالب شعر می‌سرودند یا مسیری دیگر را برای تجسم افکارشان در جهان مدرن برمی‌گزیدند؟

همشهری آنلاین – سیدسروش طباطبایی‌پور: من که معتقدم این یگانگان ادب فارسی، اگر مهمان قرن ۲۱بودند، احتمالا باز هم دست از سرودن شعر برنمی‌داشتند، اما حتما خودشان را به یکی از هنرهای امروزی هم مسلط می‌کردند و چه هنری بهتر از پویانمایی! هنری که هم می‌تواند سرشار از اندیشه‌های ناب باشد و هم شاعرانه و خیال‌انگیز! هدیه‌ای که هم می‌تواند بزرگسالان را به‌سوی خود بکشد و هم برای کودکان و نوجوانان جذابیت داشته باشد. شاید به همین دلیل هم هست که در قرن اخیر، پویانمایی در جهان و کشور ما گل کرده و حتی برخی هنرمندان ایرانی با وجود همه محدودیت‌ها در تولید پویانمایی‌های کوتاه و بلند، خوش‌درخشیده‌اند و آثاری فاخر و ماندگاری حتی در حد جهانی تولید کرده‌اند؛ از پویانمایی کوتاه «سایه سرو» گرفته که با کسب جایزه اسکار ۲۰۲۵در بخش بهترین انیمیشن کوتاه خوش درخشید تا اکران بین‌المللی موفق پویانمایی فیلشاه!

بد نیست این نکته را هم یادآور شویم که برگ برنده بسیاری از پویانمایی‌های ایرانی، مضامین عمیق انسانی است که در ادبیات گذشته این سرزمین هم موج می‌زد و حالا در پویانمایی‌های فاخر ایرانی خوش درخشیده؛ مفاهیمی چون هویت ایرانی، وطن‌دوستی، صلح‌طلبی، بازگشت به ریشه‌ها و معرفی اسطوره‌های ایرانی که هرکدام می‌تواند موجبات غرور ملی را فراهم کند.

در اینجا و به بهانه روز جهانی انیمیشن، نگاهی به برخی از پویانمایی‌های موفق ایرانی می‌اندازیم که با وجود داستان جذاب و زیبایی‌های هنری، اما مضامین انسانی را محور اصلی خود قرار داده‌اند.

بازگشت به وطن

پویانمایی سایه سرو / کارگردان: شیرین سوهانی و حسین ملایمی / تهیه‌کننده: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان / سال تولید: سال ۱۴۰۲

یکی از شاعرانه‌ترین پویانمایی‌های سال‌های اخیر، پویانمایی «سایه سرو» است که هوشمندانه مفاهیمی چون فداکاری و بازگشت به خویشتن را به‌شکلی هنرمندانه و کوتاه به تصویر می‌کشد؛ نهنگی که در ساحل دریا زمینگیر شده و پدر و دختری که بازمانده جنگ‌ هستند و برای بازگشت نهنگ به موطنش، دریا، می‌جنگند. دختر با ساده‌ترین روش‌ها به هر دری می‌زند تا نهنگ قصه مرطوب بماند و دیگر جانوران نیز به آن آسیب نزنند و پدر که همچنان با ناملایمات جنگ دست و پنجه نرم می‌کند، تنها راه نجات نهنگ را، غرق‌کردن لنجی می‌بیند که از سال‌های دور برایش به یادگار مانده است. پدر نهنگ را با ریسمانی به لنج قدیمی‌اش می‌بندد تا وقتی لنجی که به‌دست خودش در حال غرق شدن است، ته دریا می‌رود، نهنگ را هم به اعماق دریا بکشد و او را به وطنش بازگرداند. آخرین صحنه نیز زمانی است که دختر، بی‌تاب پدر است و برای نجات او به دریا می‌زند.